Boosheid is een makkelijke emotie die vaak voorkomt uit een onderliggende emotie. Jaloezie, schrik, verdriet. Noem maar op. Achteraf kun je vaak heel goed uitleggen waar je boosheid vandaan kwam en dat het feitelijk niet nodig was geweest om boos te worden. Maar ja: dat is wijsheid achteraf.

De Boeddha-filosofie werkt meer vanuit het 'nu'. Ga bij jezelf na waar je boosheid werkelijk vandaan komt en probeer die emotie te voelen. Op die manier zul je minder snel boos worden.

Boosheid is een negatieve, beschadigende emotie. We lenen hierover een prachtig Zen-verhaal van Reiki-master Ivar Mol:

De zoon van een molenaar was erg driftig. Hij kon om het minste wat er gebeurde woest worden. De jongen wist dat dit niet goed was, maar kon er zelf niets aan doen, het overkwam hem gewoon. Op een goede dag zei zijn vader: "jongen, je moet eens elke keer als je je beheersing verliest een spijker in die houten schutting slaan."

Op de eerste dagen sloeg de jongen dagelijks 100 spijkers in de schutting. Maar op een gegeven moment telde hij er maar 80. En elke week werden het er minder. Tot op de dag dat hij geen enkele spijker in de schutting hoefde te slaan, en de volgende dag ook niet en die daaropvolgende dag ook niet. Er waren maanden, zo niet jaren voorbij gegaan, maar het was hem gelukt.

Toen zei zijn vader: "Nu moet je elke keer dat je je beheersing kunt behouden een spijker uit de schutting halen." Ook dit duurde jaren, maar op een goede dag trok de jongen de laatste spijker uit de schutting.

Zijn vader nam nu zijn zoon mee naar de schutting en zei: "kijk eens naar de schutting. Zie je al die duizenden gaatjes? Die gaan nooit meer weg. Dat zijn dezelfde beschadigingen die je in je ziel slaat, elke keer dat je boos wordt. Wat je geleerd hebt is niet boos te worden. En het blijkt dat het kan, zonder dat je hetzelfde probleem kunt oplossen."